Een rustige dag

Na twee drukke auto dagen bleven we lekker bij het zwembad. De morgen begon al door lekker laat op te staan. Vervolgens rustig een ontbijt gegeten. Daarna afgezakt naar het zwembad waar we de hele middag zijn gebleven. Op het zwembad nog met Sam en Max een spelletje pool gespeeld. Voor de rest niet veel meer gedaan dan enkele comics gelezen en gezwommen.

Voor het avondeten zijn we naar Toro Negro gegaan. Deze bevond zich op enkele meters buiten ons complex. Hier hebben we (het word cliché) zeer lekker gegeten.

Na het eten de mannen opgehaald bij de arcade hal waar ze van ons naar toe mochten. Samen met Carlo hebben we nog een spelletje luchthocky met de mannen gespeeld, waarna we huiswaarts gingen. De mannen hadden we om 11 uur in bed. Ik ging ook rond die tijd naar bed om mijn oren te druppelen (beetje last van oorpijn). Maar ik kwam er rond half 12 weer uit om nog even buiten te gaan zitten. Daar begon het te zachtjes te regenen en Mirella maakte een dak van allerlei handdoeken. Om even over twaalf ging ik naar bed.

 

Posted with Blogsy

Met de auto (dag 2)

Ook deze morgen weer met de auto op stap. Na het ontbijt reden we naar het hoogste punt van het eiland, El Torro. Vanaf deze plaats kon je het hele eiland zien. En als het een heldere dag was geweest hadden wij ook Mallorca kunnen zien. Op deze berg was ook een kerk welke vrij toegankelijk was. Na een klein kwartiertje hadden we dit agenda punt gezien. Na El Torro was het tweede (en laatste) geplande deel van de dag aan de beurt. We gingen kijken in Es Mercadal. Hier had je dit weekend het jaarlijkse feest. Het was nog vroeg en er was nog niet zoveel te toen. Daarom reden we naar ... Hier kwam je door over een hele lange d weg te rijden. Je kon elkaar regelmatig niet passeren en je moest dus wachten op een soort inhammetjes als je iemand van de andere kant kwam. Gelukkig gebeurde dit niet zo vaak. Aangekomen bij de vuurtoren bleekmiddel te zijn gesloten. Echter de omgeving was zo mooi dat de mannen helemaal niet om de vuurtoren hebben gevraagd. De vuurtoren stond naast een steile klif en er bleek ook nog een grot met een gang te zijn die ook midden in de berg met een steil drop eindigde. Mirella was zeer bezorgd en de mannen (mezelf inclusief) mochten niet te dicht bij de rand komen.

Na dit noordelijkste punt van het eiland zochten we een strandje op. Dit strandje was wederom mooi. Met een plateau in het water waar je op kon zitten. Heerlijk water en een mooi uitzicht. Het mooiste aan deze stop was echter het restaurant wat er bij was. Hier zat je heerlijk tussen de bomen terwijl je van een Toscane achtig gevoel van rust genoot. Het eten was voortreffelijk.

Na het zwemmen reden we terug naar Es Mercadal. Toen we het centrum benaderde was van de stilte van eerder op de dag geen sprake meer. Het leek we op de brugstraat tijdens de Vollendammer kermis. Wat een drukte. Ook was er een kermis waar we even met de mannen naar toe zijn gegaan. Toen weer terug naar het centrale pleintje waar de mensen gewoon de aanstormende paarden opzij geduwd werden. Een zeer aparte belevenis. Het idee was om op het pad te gaan staan zodat het paard midden tussen de mensen moet gaan steigeren. Terwijl het paard op twee poten stond moest je hem op zijn hard kloppen. Dit zou je geluk brengen. Helaas is deze jongen zeer allergisch voor paarden en ik kreeg al last van mijn ogen door er op een afstand naar te kijken. Sam had er ook last van (ook met dit soort dingen lijkt het mannetje zeer veel op zijn vader). Nadat we een half uurtje naar het paarden spektakel hadden gekeken besloten we weer huiswaarts te gaan.

Op ons park aangekomen brachten we de auto terug, en besloten om een pizza te halen in plaats van uit eten te gaan. Dus na een lekkere pizza en een stukje bloggen was ook deze dag weer voorbij.

 

Posted with Blogsy

Met de auto (dag1)

We gaan deze vakantie drie keer een auto huren. Vandaag is de eerste keer dat we met de auto het eiland gaan verkennen. De eerste stop is Sant Lluis. Dit plaatsje heeft de één na grootste natuurlijke haven van de wereld. In deze haven varen boten met glazen bodems tijdens de tocht (op natuurlijk een heel mooi plekje) kun je naar beneden om te kijken wat zich in het water afspeelt. Dit was voor Sam en Max natuurlijk geweldig. Deze trip was zeer zeker de moeite waard. Het plaatsje Sant Lluis is zeer gezellig. Het ligt op een heuvel en je kijkt neer op de haven. Langs de weg staan allerlei kraampjes en hier moesten de mannen natuurlijk een ketting kopen. Een kwartier wachten in de brandende zon is overigens geen feest. Wel konden we goed de MSC Infonia bekijken. Dit is een mega groot cruise schip. Waardoor we direct plannen hebben gemaakt om een keer op een cruise te gaan.

Tijdens de boottocht kwamen er ook meeuwen langs die als je iets te eten had, dit uit je hand aten. Na de boottocht langs allerlei ziens en wetenswaardigheden van deze haven (de duurste huizen zijn maar 2 miljoen en we gaan er één kopen als we rijk worden) kwamen we aan de wal en besloten een eenvoudige lunch te nemen. De aardige meneer zette goede broodjes neer en we konden door naar onze volgende stop.

Dit was een bezoek aan Biniberque. Dit dorpje was gekenmerkt door allerlei witte huisjes. We liepen even door het winkelstraatjes en besloten richting de zee te lopen. Na een paar minuten lopen konden we tussen een paar woonhuizen door naar een mooi klein strandje waar ook wij als toeristen (we kwamen er niet veel tegen) ook mochten komen. Het strandje was perfect. Je kon hier lekker zwemmen. Goed het water ingaan en zelfs op diverse plaatsen van de rotsen duiken. Na een uurtje trokken we weer verder. We zouden op zoek gaan naar de grotten die zich ergens aan deze zijde van het eiland zou bevinden. Op een gegeven moment reden we een zandpad op waar de gemiddelde 4x4 moeite mee zou hebben gehad. Carlo had zich tijdens de jaarlijkse vriendendag echter als top 4x4 chauffeur getoond en deze kwaliteiten kwamen hem nu goed van pas. Na een rit van 10 minuten over een onbegaanbare weg moesten we uitstappen en verder nog een een minuut of 20 lopen voordat we bij de baai aankwamen. Hier kon je diverse routes lopen om diverse groten te bezoeken. Na een uurtje gelopen te hebben hadden we vele mooie plaatsjes in deze baai gezien. Daarna liepen we weer terug naar beneden.

Hier hebben we nog even gezwommen waarna we verder gingen naar een restaurant vlakbij een grot. Het restaurant welke ons werd aangeraden was druk. Er was geen parkeerplaats en we besloten ergens anders te gaan eten.

We gingen eten in een kasteel. Dit was een hotel in de vorm van een kasteel met eens restaurant erbij. We dachten dit zal wel een toeristenval zijn, maar niets was minder waar. Na een goede en uitgebreide maaltijd (waar de dames ieder een eigen fles wijn soldaat moeten maken) keerden we weer huiswaarts. Daar legden wij de mannen voor deze nacht op ons bed. De volgende morgen moesten we weer vroeg op pad en wij wilden nog douchen etc. Dus de mannen slapend op de bank was niet zo'n goed plan. Na deze volmaakt gelaagde dag gingen ook wij tijdig slapen omdat we morgen de tweede dag zouden hebben met de auto.

 

 

 

Posted with Blogsy

Duiken

De dag begon goed. Lekker uitslapen en daarna lekker ontbijten. Na de ontbijt besloten de dames te gaan winkelen. Sam en Max gingen naar het zwembad. Carlo en ik genoten nog even van de stilte. Tegen Carlo had ik gezegd dat dit maximaal 10 minuten zou duren, dan zou één van mijn mannen al wel weer terug zijn met één of andere vraag. En jawel hoor, een paar minuten later kwam Sam om te vragen of hij mocht duiken. Dit was een duikintroductie die in het zwembad werd gegeven. Het koste 25 euro per persoon Vooren half uur, maar dit was ook voor kinderen vanaf 5 jaar. En hier was de eerst volgende kans pas als hij 12 is. Dus ik liet ze duiken. Nu hebben ze in ieder geval iets wat ze gedaan hebben en hun pa nog niet (dat zit me overigens niet lekker).

Tijdens het duiken moesten ze onder water spelletjes doen zoals onderwater frisbee, overgooien met een raket en met een haai en er was nog een soort onderwater huisdier (zo noemde ze dat tenminste) die zelf door het water gleed. Ook moesten de mannen diverse signalen leren voordat ze het water in mochten.

Max heeft veel last van zijn tanden. Zijn melktanden zijn er nog niet uit en zijn puur tijden komen al door. Die drukken het tandvlees opzij wat zeer pijnlijk voor hem is. Het bijten in de zuurstof mond Vandeurzen duikfles deed dus ook pijn. Hij moest stoppen. Gelukkig mocht hij deze tijd nog inhalen nadat de andere al klaar waren.

Na het duiken bleven wij nog lekker aan het zwembad liggen. Tijdens het duiken waren de dames al teruggekomen van het winkelen. Dus in de middag besloten we aan het zwembad te blijven eten. Na de lunch wilde Sam graag nog naar het waterpark. Omdat de rest (ik eigenlijk ook) liever bij het zwembad bleef ging ik met de mannen naar het waterpark. Hier hebben we een paar uurtjes gezwommen.

Na het park terug naar ons appartement. Carlo ging even slapen en ik las een stukje in mijn "life and times of scrooge mcduck". Daarna inkopen doen. Carlo en ik zouden vanavond koken. Dus een pasta zonder vlees voor Claudia gemaakt en voor de rest met gehakt. Een salade met tonijn en een zelf gefabriceerde dressing erbij. Dit alles op 2 kookpunten zonder schalen etc. (Er zit een keuken in, maar meer dan ontbijt moet je daar eigenlijk niet in willen maken).

Na het eten de mannen nog een half uurtje laten spelen. Daarna wat eerder het bed in dan normaal. Morgen gaan we een auto huren en willen wat vroeger opstaan. Nadat we de mannen naar bed hadden gebracht namen we nog een biertje (de dames wijn) en besloten we zelf ook rond 11uur naar bed te gaan.

 

Posted with Blogsy

Varen

Voor vandaag hadden we een verrassing voor Sam en Max. We hadden ze de dag ervoor verteld dat we vanmiddag wat leuks gingen doen. Dus vanaf het eerste moment dat Sam wakker was kregen we de vraag mag ik al weten wat we gaan doen? Het antwoord hierop was standaard iets van dat merk je wel of dan is de verrassing er af. We gaan eerst ontbijten, dan nog lekker zwemmen bij het zwembad en dan gaan we op weg.

Dus na al de bovenstaande dingen te hebben gedaan liepen we even na één uur richting de haven. We waren iets te vroeg en namen nog wat drinken bij Fiesta 20 meter van onze opstapplaats. De drankjes moesten naar binnen gegooid worden, want de boot kwam er al aan.

Het was een traditionele boot de veel gebruikt wordt in Menorca. Tenminste dat vertelde de vrouw wie de kaartjes verkocht. Ze was in ieder geval enthousiast over de trip. Aan boord waren allemaal bankjes gemaakt. Zittend op een bankje vertrok de boot. Gelukkig voor mijn mannen hoefde je tijdens de tocht niet stil te blijven zitten. Dus binnen de kortste keren zaten ze voor, achter, bovenop de boot. Op een gegeven moment zelfs bij de kapitein in zijn hokje. Sam weet dit soort dingen vaak voor elkaar te krijgen. Na een tocht van een uur langs allerlei prachtige baaien en standjes legden we aan. Hier konden we van boord om via de rotsen naar het strandje te lopen. Of je kon op de boot blijven om daar vanaf te springen etc. Dat laatste besloot ons gezinnetje te gaan doen. We sprongen van verschillende hoogtes van de boot af. Vanaf het hoogste punt dook Mirella zelfs. Ik heb dat later door middel van enkele tussenstapjes ook gedurfd.

Na een half uur te hebben gezwommen kwam er nog een boot langszij liggen. Deze had in tegenstelling tot die van ons buiten de glijbaan ook nog een tweede buisglijbaan aan boord. Sam wilde daar graag vanaf gaan. Ik zeg kom we gaan gewoon die boot op en we gaan er van af. Max wilde dat ook wel en even later stonden we met zijn drieën in de rij om ook vanaf de andere boot het water in te glijden.

We wilden net als Carlo en Claudia toch nog even op het strand liggen, dus we liepen over de rotsen naar het strand. Ik vond er echter veel te veel zand liggen en besloot het water weer in te gaan. Vanaf de kant gaf ik aan dat ik met Max terug ging zwemmen naar de boot. Dat wilde Sam ook wel en ook Mirella besloot terug te gaan zwemmen. Dus korte tijd later waren we weer op weg naar de boot, nu vanaf het water. Daar aangekomen was er weer iets nieuws. Vanaf die andere boot (hoger en groter) werd vanaf het hoogste puntje het water in gesprongen. Dat wilde Sam ook wel (Max ook, maar die mocht niet van ons vanwege zijn gebroken pols). Dus wij weer op die boot geklommen en daar vanaf gesprongen. Sommige doken zelfs van die hoogte naar beneden en Mirella wilde dat ook wel eens doen. Dus zij met Sam weer naar boven geklommen. Mirella kwam zag en overwon door stoer naar beneden te duiken. Dat doe ik haar niet na. Sam maakte nog een stoere sprong en korte tijd later begon te terugreis.

Toen we terugliepen naar ons complex liepen we langs een crêpe tentje. Hier hadden ze de variant met baileys erop. Deze konden Carlo en ik niet laten liggen. De dames gingen alvast door terwijl wij voor de mannen een ijsje kochten en 3 crêpes voor Mirella, Carlo en mezelf. Terwijl Carlo in zijn best geleerde Spaanse woordjes de dame van het stalletje probeerde te versieren (wat heb je mooie ogen etc.). Toen ze begon met het opgieten van de baileys gaven wij te kennen dat hier niet te weinig op moest doen. Dit herhaalde zich dus drie keer en we waren zo vol van hoe het er uit zag dat we zijn teruggelopen zonder aan het ijsje van Claudia te denken. De crêpes waren verrukkelijk. Zeker niet goed voor de lijn, maar o zo lekker.

Na dit lekkers besloten we nog even te gaan zwemmen om vervolgens een pizza te halen om die bij het appartement op te eten. Terwijl Carlo en ik de pizza's gingen halen waren de jongen naar de papegaaienshow welke die avond gehouden werd. Dit vonden ze geweldig. Een papegaai die beter balletje balletje kon dan de kinderen. Kon optellen en het juiste aantal door middel van een belletje liet horen. Een papegaai op een step, een papegaai op een karretje. Kortom de pizza stond klaar toen ze terugkwamen (hij was nog wel warm).

Na het eten nog een spelletje yahtzee gespeeld en toen de mannen op bed gelegd. Daarna zelf nog wat gedronken en geklets. Maar ook ik was moei van de dag en rond half 12 taaide ik af. Ik ging nog wat lezen op bed, maar het duurde niet lang voordat ik mijn ogen niet meer open kon houden.

Een zeer geslaagde dag

 

Posted with Blogsy