Ook deze morgen weer met de auto op stap. Na het ontbijt reden we naar het hoogste punt van het eiland, El Torro. Vanaf deze plaats kon je het hele eiland zien. En als het een heldere dag was geweest hadden wij ook Mallorca kunnen zien. Op deze berg was ook een kerk welke vrij toegankelijk was. Na een klein kwartiertje hadden we dit agenda punt gezien. Na El Torro was het tweede (en laatste) geplande deel van de dag aan de beurt. We gingen kijken in Es Mercadal. Hier had je dit weekend het jaarlijkse feest. Het was nog vroeg en er was nog niet zoveel te toen. Daarom reden we naar ... Hier kwam je door over een hele lange d weg te rijden. Je kon elkaar regelmatig niet passeren en je moest dus wachten op een soort inhammetjes als je iemand van de andere kant kwam. Gelukkig gebeurde dit niet zo vaak. Aangekomen bij de vuurtoren bleekmiddel te zijn gesloten. Echter de omgeving was zo mooi dat de mannen helemaal niet om de vuurtoren hebben gevraagd. De vuurtoren stond naast een steile klif en er bleek ook nog een grot met een gang te zijn die ook midden in de berg met een steil drop eindigde. Mirella was zeer bezorgd en de mannen (mezelf inclusief) mochten niet te dicht bij de rand komen.
Na dit noordelijkste punt van het eiland zochten we een strandje op. Dit strandje was wederom mooi. Met een plateau in het water waar je op kon zitten. Heerlijk water en een mooi uitzicht. Het mooiste aan deze stop was echter het restaurant wat er bij was. Hier zat je heerlijk tussen de bomen terwijl je van een Toscane achtig gevoel van rust genoot. Het eten was voortreffelijk.
Na het zwemmen reden we terug naar Es Mercadal. Toen we het centrum benaderde was van de stilte van eerder op de dag geen sprake meer. Het leek we op de brugstraat tijdens de Vollendammer kermis. Wat een drukte. Ook was er een kermis waar we even met de mannen naar toe zijn gegaan. Toen weer terug naar het centrale pleintje waar de mensen gewoon de aanstormende paarden opzij geduwd werden. Een zeer aparte belevenis. Het idee was om op het pad te gaan staan zodat het paard midden tussen de mensen moet gaan steigeren. Terwijl het paard op twee poten stond moest je hem op zijn hard kloppen. Dit zou je geluk brengen. Helaas is deze jongen zeer allergisch voor paarden en ik kreeg al last van mijn ogen door er op een afstand naar te kijken. Sam had er ook last van (ook met dit soort dingen lijkt het mannetje zeer veel op zijn vader). Nadat we een half uurtje naar het paarden spektakel hadden gekeken besloten we weer huiswaarts te gaan.
Op ons park aangekomen brachten we de auto terug, en besloten om een pizza te halen in plaats van uit eten te gaan. Dus na een lekkere pizza en een stukje bloggen was ook deze dag weer voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten