Dam 2 Damloop 2015

Het is weer een tijd geleden sinds ik mijn laatste blog heb geplaatst.
Nu vond ik het weer een keer tijd worden. Omdat ik me heb opgegeven om mee te gaan doen aan de Dam 2 Dam loop 2015 via de Anthonie van Leeuwenhoek Foundation.

Het doel is om minimaal €250 euro in te zamelen voor deze stichting. Dit bedrag moet ik eenvoudig kunnen halen, dus ik heb besloten om dit op voorhand te verhogen naar €500,-

Mocht dit makkelijk worden behaald, dan zal ik niet schromen om de lat wat hoger te leggen.

Zodat ik meer duidelijkheid heb zal ik hier nog wat over schrijven.

Ziek

Het is weer zo ver. Je gaat een paar dagen skieen en je word de eerste dag al ziek. Vanacht heb ik de slechtste nacht ooit gehad (voor zover ik me kan herinneren tenminste). Elk uur zeker een keer naar de wc. Geen oog dichtgedaan en ik voel me zo slap als een vaatdoek. Vanmorgen 2 koppen thee (ja, Ik en thee) gehad en een boterham met pindakaas. Nu zit Ik aan een jogurtje met aarbijen. ALS me hoofed pijn ok nog affair begin Ik weer op een men's te lijken.

 

We zitten hier heel mooi, hopelijk heb ik van de week weer fut om enige foto's te maken

Bier Brouwen

Sinds enige tijd ben ik aan het nadenken over het maken van mijn eigen bier. Mensen die mij kennen weten dat ik elk biertje wat ik drink ook bijhoud in mijn Untapped App. En mede hierdoor kreeg ik steeds meer zin om mijn eigen biertje te gaan brouwen. Vorige week heb ik de stoute schoenen aangetrokken en heb bij de brouwmarkt een bierbrouw set gekocht.Vanavond heb ik samen met mijn broer de eerste poging gedaan. Nu een paar weken wachten voordat we de bier in flessen kunnen doen, en daarna nog minimaal een maand voordat we het kunnen gaan proeven. Het zal mij benieuwen. Jammer genoeg staan de foto's welke we hebben gemaakt op het toestel van mijn Broer, dus die komen wellicht bij de volgende stap van het brouwproces.

21 oktober - vakantie Vietnam dag 12

Vanmorgen werden we inderdaad laat wakker. De laatste nacht was voorbij nog even ontbijten voordat we uitcheckten. We lieten de koffers achter in het hotel, om rustig richting het oorlogsmuseum te lopen. Deze bleek van 12:00 tot 13:30 gesloten te zijn, dus we besloten nogmaals over de markt te gaan struinen. Na enige tijd op de markt gelopen te hebben raakte we in gesprek met één van de verkoopsters. Na enig zoeke. Vond ik een aardig cadeautje voor Sam en Max. Had ik toch nog iets uit Vietnam voor ze. Het afdingen duurde langer dan het zoeken en enige tijd later liepen we verder. Ik met twee kleine aankopen voor mijn mannen. Omdat het nog geen tijd was besloten we om een koffie te nemen.We gingen bij een klein winkeltje zitten en al gauw kozen we voor een ijskoffie met allerlei lekkers erdoorheen. Dit is wederom genieten.

Na de koffie werd het tijd om het museum te gaan bezoeken. Hiervan was ik erg onder de indruk. Ik kan niet anders dan respect opbrengen voor de Vietnamezen voor de tolerantie die ze hebben naar de Amerikanen. Ik weet niet of ik hetzelfde zou hebben kunnen doen als ik in hun schoenen had gestaan. Het museum is zeer de moeite waard.

Na het museum terug naar ons barretje van de afgelopen 2 dagen voor een snelle kop koffie. Daarna terug naar ons hotel om opgehaald te worden voor onze terugreis naar Amsterdam. De terugreis liep voorspoedig. Een hot transfer na onze eerste vlucht op Kula Lumpur en daarna nog 12 uurtjes voor we Nederland bereikten. Dat laatste gedeelte heb ik slapend proberen door te brengen wat half half gelukt is.

Thuis stonden mijn vrouw en me mannen ons op te wachten. Thuis aangekomen was de vakantie dan ook echt voorbij.

 

20 oktober - vakantie Vietnam dag 11

Vanmorgen laat wakker geworden. Daarna ontbijten en rustig wat wandelen door de stad. Het was warm dus, we zijn een paar keer gestopt voor wat drinken. Op weg naar de markt kwamen we langs het oorlogsmuseum. Hier willen we later op de dag of morgen nog langs gaan. Nu wilden we even op de markt kijken. Daar leek het wel alsof ze nog nooit een klant hadden gezien. Alle personen bij de kraampjes wisten dat zij iets voor ons hadden. Toch grappig omdat ik zelf nog niet eens wist wat ik wilde hebben. De rest van de dag doorgebracht met eten rusten winkelen en natuurlijk een massage. Carlo had geen zin in een massage dus hij ging terug naar het hotel om de gekochte spulletjes weg te leggen. Later zouden we elkaar weer zien in het kroegje waar we de avond ervoor ook waren. De massage was wederom heerlijk en toen ik in het kroegje aankwam zat Carlo daar net aan een biertje. De bier stroomde rijkelijk en we waren de enige klanten in het tentje. Toen ik voorstelde dat ze eten konden halen zodat we daar konden blijven gingen ze hier grif op in. Even later kwam de kaart van een restaurant een paar duren verder. En nog geen kwartier later kwam het eten vanuit het restaurant op borden de kroeg binnen. We rekende af en later kwam de ober de borden weer netjes ophalen. Wat men al niet doet voor een goede klant.

Toen we hotel waarts gingen was het ondertussen al rond twee uur. Dus we maakte ons op voor onze laatste nacht in Ho Chi Minh City. Nog even wat napraten en het was duidelijk dat we de volgende morgen niet vroeg wakker zouden worden.

 

19 oktober - vakantie Vietnam dag 10

Voor deze ochtend hadden we een toer geboekt naar de Mekong Delta. Het was een extra toer dus niet via onze normale organisator. Dit betekende dat we niet toen we beneden kwamen opgewacht werden maar even moesten wachten totdat het minibusje arriveerde. Hij kwam overigens binnen de afgesproken tijd van half 8 en kwart voor 8. Het was een busje van rond de personen en nadat iedereen opgehaald was zombies als vol. We reden in een kleine twee uur naar onze bestemming om even daarvoor een ruststop te houden. Dit was natuurlijk een toeristenval, maar deze was wel zeer mooi.na de koffie reden we het laatste kwartiertje naar de boot en hier boarden we voor diverse activiteiten rondom een viertal eilanden van de Mekong Delta. Als eerste stapte we toen we op één van de eilanden aankwamen in een vierpersoons roeiboot. Hiermee werden we vervoerd langs eens stukje rivier van de Mekong Delta. Dit zag er ontzettend mooi uit, al had ik wat meer aftakkingen en moeras verwacht. Na deze roeiboot tocht werden we naar een kokosnoot snoepfabriek gebracht. Hier maken ze van kokosnoten een soort noga met verschillende smaken. Met nootjes (erg lekker) met chocola, met banaan (vond ik erg smerig) en nog wat exotische smaken. Van de snoepjes met nootjes hebben we een pakje meegenomen.

Bij het winkeltje kon je niet alleen snoep kopen. Hier hadden ze ook slangen wijn. Een slang word in de fles gedaan Schorpioen erbij, bloed van de slang word vermengt met hoe ze wijn maken. Dan word. Het hele spul 100 dagen in de grond gestopt en daarna weer opgegraven. Dan is het klaar. Wij mochten even proeven en dat wilden we natuurlijk wel eens proberen. Dus hij haalde een glaasje uit de wekpot (een grote slang zat hier nog in) en gaf het aan ons. Het ergste is, het is lekkerder dan ouzo, raki of grappa.

Na dit gedeelte van de toer stapten we over op een kleiner soort gemotoriseerd bootje. Dit bootje bracht ons naar de plaats waar we gingen lunchen. Wederom varend door een zeer mooi stukje natuur. De lunch was eenvoudig. Stukje kip, gestoomde rijst en wat groente. Dit is heel bewust gedaan. Er was namelijk ook een kaart met exotische gerechten met hierop voor ieder wat wils. Wij zijn beide niet zulke vismensen, dus dat soort gerechten is niets voor ons. De schildpad heb ik als huisdier dus dat leek me ook niets. Paling hebben we hier ook (Well kleiner bij ons). Als ik slang wilde mocht ik deze zelf uitkiezen. Dan zouden ze de kop afsnijden en mocht ik als koper het bloed opdrinken als het er uitspoot. Ik ben een persoon die liever een stuk vlees op zijn bord krijgt en dan gaat eten. Ik hoef het perse aan te wijzen :-). Er stond ook krokodil op het menu. Deze heb ik ook al eens gegeten. Maar eekhoorn had ik nog nooit gehad. Dus Carlo en ik besloten een eenhoorn te gaan bestellen. Helaas, deze bleek uitverkocht te zijn. Dus hebben we het alleen bij de standaard lunch gehouden.

Na de lunch konden we op het eiland wat rondfietsen en reflexen. Daarna moesten we weer verder. Het laatste gedeelte van de toer was een bezoek aan de honingmakerij. We kregen kort te zien hoe hoe de bijen op hun raat zaten enz. Daarna krijgen we thee met honing en konden deze ook kopen (wie had dat verwacht :-)) Ook verkocht men een of ander potje met hierin het eten van de bijenkoninginnen. Hiervan moest je dagelijks een half theelepeltje nemen en is ongeveer overal goed voor. De koningin leeft namelijk een jaar of 5 terwijl de normale bijen maar 6 maanden leven. Een soort vietnamesche Haarlemmer olie. Het spul was echt heel smerig. Dit was voor ons al een hele goede reden om het niet te kopen.

Achterin de ruimte waar we thee kregen stond een vrouw met een grote slang. Hiermee mocht je op de foto. Ik vond dit wel een goed idee. Dit was een wurgslang van een meter of 2. Hartstikke raar blijft zo'n slangenhuid aanvoelen. Maar zeker leuk om mee op de foto te gaan.

Na deze stop keerde we terug naar de kant en begon onze terugreis in de bus. We hadden een terugreis per boot geregeld, maar die ging niet vanwege het rustige seizoen. Dus twee uur later werden we weer inons hotel gedropt waar we even rustig bij gingen komen en opfrissen.

Enige tijd later besloten we de wijk in de gaan waar we gisteren ook naar toe zijn geweest. Dit bleek wederom een succes. Dit is de uitgaansnieuws van district 1 (gemakshalve ga ik er van uit dat elke district er één of meer heeft. Omdat de stad zo bizar groot is). Na een lekker hapje gegeten te hebben besloten we te kijken waar we rustig iets konden gaan drinken. Carlo voelt zich nooit zo op zijn gemak als ze je bij hun café naar binnen proberen te trekken, dus waar dit het geval was liepen we door (bijna overal blijkt). Op een gegeven moment kwamen er twee dames naar ons toe om te vragen of we mee gingen. Terwijl ze dit deed ging haar hand op een plaats waar die niet moet komen. Op hetzelfde moment ging haar andere hand in mijn broekzak. Ik greep haar pols en duwde haar weg. Ze hadden door dat ze gesnapt waren en maakte zich snel uit de voeten. Loop je midden op straat, word je bijna gerold. Ik had dit wel verwacht als je tussen heel veel mensen op straat loopt die tegen je aankomen etc. Maar niet als je gewoon met zijn tweeën midden op straat loopt. Nou ja, weer een ervaring rijker zullen we maar zeggen.

Hierna belanden we in een rustig barretje en raakten hier aan de praat met twee Australische heren. De jongere van de twee was echt stapelgek en we hadden een gezellige avond. Hij leerde ons tussen de gesprekken door hoe je van je vrouw af kan komen als je naar Australië gaat :-). Dus na een ruime hoeveelheid bier liepen we terug naar ons hotel wel we rond 02:00 aankwamen. Gelukkig hebben we geen toers meer staan.

 

18 oktober - vakantie Vietnam dag 9

Vanmorgen lekker wakker geworden. Na het ontbijt snel naar de receptie om opgewacht te worden door onze gids voor de trip naar de Cu Chi tunnels. Het was een goed uur rijden en onderweg vertelde onze gids al een en ander over de oorlog. Heel indrukwekkend om een andere kant van het verhaal te horen. En iedere keer als hij riep over de 17th parallel (de plaats waar noord en zuid Vietnam tegen elkaar vochten) kreeg ik kippenvel over mijn rug. Bij aankomst kregen we een rondleiding over hoe het er toen aan toe ging. Zonder een vinger te wijzen wie goed of slecht was. Echter onze gids vertelde dat hij een Amerikaanse soldaat had gezien die na vele jaren terugkeerde naar Vietnam in huilen uitbarste en vergeving vroeg aan oude Vietnamezen die hij daar ontmoette. Vergeving voor de dingen die hij de bevolking had aangedaan. Ik vond het zeer indrukwekkend om te zien hoe het er destijds aan toe ging. Wat een geniale dingen er uitgehaald werden om de Amerikaanen om de tuin te leiden en uit te schakelen. Het tunnel stelsel bestaat uit een paar duizend kilometer aan tunnels die over een periode van 20 jaar gemaakt zijn. Het gebied waarinn de tunnels liggen is 250 km2. Het stelsel bestaat uit 3 lagen boven elkaar met kruisingen en verschillende goed verborgen uitgangen. Men begon om vanuit hun huis een tunnel te graven naar het huis van de buren en als die klaar was weer verder en verder en verder. De Amerikaanen hadden hier ondanks hun krachtigere wapens geen kans. Op de foto's zie je hoe onherkenbaar de tunnelingang is zodra hij in de tunnel is gedoken. Ook zie je een boom met een markering. Deze markering is nauwelijks herkenbaar, maar gaf aan dat er een tunnel zat. Ook als een tunnel instortte makte dit niet uit, er waren overal uitgangen. Om de 15 meter zaten luchtgaten veelal weggewerkt tussen natuurlijke termieten gaten. De lucht gaten werden gemaakt van dik hol bamboe.

Wist een Amerikaan een tunnel in te komen, dan waren er splitsingen, en als je de verkeerde koos waren die weer van vallen voorzien. Verschillende soorten vallen werden ook in de jungle aangelegd. Zoals een draaiend Luik. Deze vallen dode niet maar verwonde. Kwam je kameraad op het geschreeuw af om hem te helpen, konden ze zo neergeschoten worden. Heel slim en vernuftig gemaakt, Rambo had geen kans :-)

Ook was de gelegenheid om te schieten met een stuk of 10 wapens. Ik heb er met 4 geschoten. De AK47, de M-60, M-16 en de M30. Dit was zo stoer en luid, maar echt een aanrader als je hier ooit komt. Deze toer behoort zeker tot de meest indrukkende hoogtepunten van onze trip.