De vlucht was snel afgelopen. In Chiang Mai gingen we per taxi naar ons hotel. Tijdens deze rit konden we goed zien dat het water hoog gestaan had. Her en der stonden nog zandzakken voor de deuren. Ons hotel was niets veranderd sinds vorig jaar. Nog steeds slonzig als vorig jaar. We zaten nu alleen op de 4e etage, vorig jaar op de 2e.
Voor het eten eerst even een massage om de reisstress te verlichten
Dus een kleine 2 uur later gingen we op zoek naar wat te eten.
Ons restaurantje was dicht (elke zondag) dus liepen we het stadje in.
Hier kwamen we bij een tentje met lekker eten, maar slechte bediening. De man vertelde ons dat we wel konden eten, maar dat we snel bestellen moesten want de keuken ging dicht. Wij bestellen direct. Maar dan moet ie vervolgens niet terwijl je aan het eten bent de sauzen en dergelijke al van tafel halen. Dus geen fooi en we gaan hier zeker niet meer heen. Vervolgens nog enige barretjes bezocht. Uitgaan in deze buurt is een beetje lastig. De meeste barretjes lopen ze aan je te trekken. Wij dus naar binnen bij het enige barretje waar we niet naar binnen getrokken werden. Echter het personeel daar was psychisch gestoord. Gelukkig kan Robin hier proffecioneel mee omgang. En deze dame is nu geestelijk gebroken. Vorig jaar was het Klaas degene die zijn werk niet thuis kon laten, maar nu moet Robin nog even afkicken.
Tot slot nog even naar de fabriek en toen die dichtging hebben we nog even over de straat lopen zwerven. Maar het was echt voorbij. Dus op naar het hotel en lekker slapen. Het mocht ook wel, het was half 5.
Half vijf, tering.....dat zijn nog eens andere vakanties dan in de USA, waar we om middernacht wel aan de tukkemans toe zijn :-).
BeantwoordenVerwijderen