Khonkaen de tweede dag

Toen we allemaal wakker en opgefrist waren gingen we op zoek naar een ontbijt. Ons hotel serveert alleen een Thais ontbijt en omdat niemand trek had in een hete kom soep met garnalen en rijst besloten we het stadje te gaan verkennen. Na een lange wandeling kwamen we in een grote mall terecht. Hier hebben we heerlijk ontbeten. Niet te veel, gewoon een lekkere sandwich. Daarna de mall verkend. Hier hebben we voor Robin voor zijn verjaardag een lekker flesje rum gescoord. Van onze gids had Robin een boekje Thais naar Engels gekregen. Er lief en leuke geste, alleen daar zal Robin dit leven niets aan hebben. Andersom had beter geweest. Na het ontbijt kwamen we In het straatje waar de vorige avond ook waren geweest. We besloten om hier nog even lekker een kopje koffie te gaan drinken. Dit werden er twee.

Hierna moesten we op weg naar het treinstation. De volgende stop is de enige die we niet op voorhand hebben geregeld. Na een lange wandeling bleek dat de trein vroeg ging (09:40) of laat (16:40). Deze avond willen we flink gaan stappen en dat betekend voor Klaas en Robin dat 09:40 achterlijk vroeg is. Zelf ben meestal vroeg wakker en vond dus de 16:40 verspilling van de dag. Dus dan maar kijken of er ook een bus gaat. Die blijken zelfs elk half uur te gaan. Dus morgen zien we wel hoe laat we wakker worden en ontbijten. We kunnen elk half uur vertrekken. We moeten in ieder geval om 12 uur uitchecken.

Het was Robin zijn verjaardag en hij had trek in patat. Ik heb het pad nog kunnen sturen naar de KFC omdat deze van alle kwaden toch de minste is. Na het eten het uitgaansgebied weer bezocht waar we enkele uurtjes verbleven. Toen weer even opfrissen om de avond te gaan beginnen.

Opgefrist en enige borrels later bleek er in ons uitgaansgebied niet een echte discotheek met housemuziek te zijn. We vroegen aan een TucTuc om ons ergens heen te brengen. Tijdens deze rit kwam een opmerking van carlo ons te binnen. Dat was ook op Robin zijn verjaardag. Toen spraak hij de woorden me knieën, me knieën waarom ben ik hier aan begonnen (toen werden we op. Robin zijn verjaardag wakker midden in de bergen zonder licht stromend water en een heeeeel dun matje als bed).

Ik ben niet zo'n houser, maar ik raakte aan de praat met Wim. Dit is een zelfstandige software ontwikkelaar. Die van hieruit werkt. Op onder ander het Oracle en MS sharepoint. Hij woont hier en kan voor een veel lager tarief zaken maken dan in Nederland. Ik heb zijn nummer even genoteerd, je weet maar nooit. Ik offer me dan wel op voor het werkbezoek op locatie . Toen het wat later begon te worden besloot ik hotelwaards te gaan. De volgende morgen kon ik dan nog even wandelen voordat die andere nachtbrakers wakker zijn.