Het is weer zover. Amerika 2013 is een feit. Dit jaar helaas zonder Frank. Vanmorgen werd ik spontaan om 5.55 wakker. Ging naar beneden en zocht mijn laatste spulletjes bij elkaar. Ondertussen waren de mannen ook wakker geworden. Mirella kwam niet kort daarna en rond 7:15 gaven we richting Schiphol. Daar aangekomen uitgebreid afscheid genomen van Mirella en mijn mannen en toen op zoek naar Dennis en René. Deze waren snel gevonden en na een kleine hapering (René zijn tas was te groot en moest via een speciale balie) konden we op zoek naar ons ontbijt. Helaas de vorig jaar ingezette nodel traditie kon dit jaar geen doorgang vinden, deze was nog niet open. Toen maar bij Starbucks een broodje en een koffie gescoord. Het inchecken ging vrij vlotjes en na een lunch in het vliegtuig heb ik de film Django Unchained gekeken. De volgende drie uur zijn voor mij in ied geval snel voorbij gegaan. Nu nog even het gebruikelijke Customs formuliertje invullen en dan gauw nog een filmpje kijken.
De tweede film was niet gelukt. Wel gezellig Big Beng Theory gekeken. Op het vliegveld aangekomen kregen we enige tegenslag. Vele controles zorgde voor rijen. Vervolgens was er iets mis met mijn ESTA (soort visum)
Dit duurde ook weer 10 minuten (viel eigenlijk nog mee). Toen de koffers opgehaald en op weg naar Alamo om onze auto op te halen. Ondertussen kreeg ik een sms van Mirella dat ik mijn portemonnee thuis had laten liggen. Dat was behoorlijk minder. Dennis heeft aangeboden om eea voor te schieten en ik kan wel via mijn telefoon overboekingen doen. Maar het is niet handig.
Dennis en René showen de auto |
Onze auto is niet verkeerd (en geen Ford). René wilde een keer geen 4x4. Als frank erbij was geweest hadden de koffers er echter niet in gepast (zeker niet op de terugweg). Metgezel auto naar ons hotel / motel gereden om in te checken. Daarna moesten we snel door voor het eten.
Onze eerste restaurant van deze trip was Twin Peaks. Kennelijk zijn ze erachter gekomen dat veel mannen gebruik maken van de free wifi van Hooters en besloten om een keten op te zetten die ook dat soort faciliteiten heeft. Het eten was er prima en René wilde zelfs zo ver gaan dat het beter was dan Hooters. Dit moet echter tegenspreken. Uiteindelijk was het een goede maaltijd. Ik had maar één opmerking. De free wifi deed het niet.
Vervolgens snel door naar het Minute Maid stadion voor een leuke wedstrijd tussen de Huston Astros en de Loa Angeles Angels. Het stadion was bij lange na niet uitverkocht en konden we in ons vak wat ruimer zitten. Dit was zeker geen overbodige luxe na een vlucht van 10 uur. Deze stoeltjes waren namelijk nog smaller dan die in het vliegtuig. Omdat het een lange dag was geweest zijn we iets voor het einde weggegaan. Toen we weggingen was de stand 5-5 later bleek de eindstand 5-6 voor de Los Angeles Angels te zijn geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten