Vanmorgen had ik een beetje moeite met wakker worden. De cocktails van de dag ervoor eisten hun tol. Maar na een douche ging het alweer beter. Even een hapje uiten en uitchecken. Onze gids stond al te wachten om ons naar het vliegveld te brengen. De mensen van de receptie kwamen ons zelf uitzwaaien toen we weg reden. De weg naar het vliegveld was dezelfde weg als naar het strand, maar dan de andere kant op. Een half uur later bereikte we het vliegveld en hier namen we afscheide van onze chauffeur. Onze gids ging mee het vliegtveld in en daarvan namen we pas afscheid nadat we echt de douane doorgingen.
Het vliegveld was klein. Gelukkig hoefden we maar een half uur te wachten voordat we konden boarden. Ook dit verliep voorspoedig. Dit keer hadden we plaatsen gekregen bij de nooduitgang. Dit was helemaal heerlijk. Wat een ruimte daar. Ze dachten waarschijnlijk dat Carlo er anders niet in zou passen.
Na een ruim uur vliegen landen we op Saigon ofwel Ho Chi Minh City. Wat een grote stad. War een drukte. Van wat we tot nu toe gezien hebben is HCMC ruimer opgezet dan Hannoi. Daar had je kleine straten en huisjes en hier zien we grotere gebouwen bredere straten etc. We hadden nog niet gegeten en toen onze gids vroeg of we eerste wilde eten en daarna toeren vonden wed dat een goed idee. Hij bracht ons naar een gelegenheid waar heel veel locale bevolking kwam. Hier aten we gemarineerd rundvlees wat in een stuk bamboe was gestopt. Vervolgens werd dit op de gril gelegd. Het resultaat was verrukkelijk. Wat een heerlijk stukje vlees. Alles werd weggespoeld met een biertje (hè, ik heb vakantie). Daarna bracht onze gids ons naar enkele bezienswaardigheden zoals het paleis van de koning en een grote tempel in Chinatown en een fabriek waar ze schilderijen en andere beschilderde items maakte. Het meest wonderlijke waren de schilderijen gemaakt van ingelegde doppen van eendeneieren. Na de demonstratie keken we rond in de schowroom. Hier zaten hele mooie dingen tussen echter we komen dan wel uit Nederland, maar dat wil niet zeggen dat dan alles goedkoop is. Een paar hele mooie vierluiken zou ik wel thuis willen hebben. Maar 77 miljoen dong is te veel van het goede (iets van 2600 euro). Het duurde 3 maanden voordat 3 of 4 personen het gemaakt hadden. Dat maakt het zo duur en dus (helaas, voor mij) onbetaalbaar. Maar zeker leuk om te zien hoe dit gemaakt wordt.
Na deze tour werden we bij ons hotel gebracht. De rest van de dag waren we vrij om naar eigen inzicht te besteden. We besloten om ons eerst op te frisser alvorens we deze stad (HCMC mag de naam stad dragen) zouden gaan verkennen. Na het opfrissen een rondje gelopen en we hebben op een leuk hoekje lekker een biertje gedronken en naar mensen zitten te kijken. We werden ongeveer om de 5 minuten lastig gevallen door een vrouw (verschillende) met een baby op haar arm en dat het kindje eten moest hebben. Maar iedereen zegt dat je juist bij deze mensen niets moet kopen. Na niet bieren een hapje gegeten waarna we een lekker massage wilde nemen om de dag goed af te sluiten. Aan de portier gevraagd of hij een goede plaats wist. En dat wist hij. Ons hotel heeft geen eigen Spa, maar hij bracht ons bij het hotel een 50 meter verder. We gingen naar binnen en op de zesde etage stapte we uit. Hier was een enorm complex ingericht en het zag er geweldig uit. Van te voren moesten we betalen 300.000 dong. Voor een massage van 90 minuten. Lang geen gekke prijs. Wij naar en toch enigszins bezorgd omdat je vaak hoort over beroving terwijl je gemasseerd word. Maar we kregen een watervaste zakje waar onze spullen in konden. Daarna moesten we ons uitkleden en gingenhet stoombad in. Daarna de sauna en de douche. Vervolgens kregen we een soort jurkje aan en werden in een ruimte gebracht met allerlei comfortabele stoelen. We moesten plaats nemen en weldra kwam een masseur die ons een voetmassage gaf. Zeker één van de beste welke ik ooit heb gehad. Deze was die 300.000 dong al waard. Tijdens de massage kregen we zelf nog een flesje water. Na de voetmassage moesten we naar een andere ruimte. Hier kregen we een Vietnamese massage. Waarvan de dame (gelukkig niet met mijn gewicht) zeker 20 minuten met haar voeten heeft gemasseerd. Echt heerlijk. Na de massage liepen we terug naar ons hotel. Het was ondertussen kwart over twaalf en we moesten de volgende dag naar de Cu Chi Tunnels dus we moesten vroeg opstaan. Slapen was echter geen probleem, loom en rozig ben ik op mijn kussen gaan liggen en was binnen enkele seconden vertrokken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten